Ικέτιδα

Θέλω να δω τη Γη να ξυπνάει

και σα γυναίκα ναζιάρα

να τεντώνει τα δυο της τα χέρια

να τα βάφει όλα ροδί.

Θέλω να δω στα λαγκάδια

τα δέντρα ν’ ανθίζουν,

προσφορά στο ξύπνημα τής Γης.

Θέλω να ακούσω τα βελάσματα

των αμνών,

να δω τα μικρά τους

να πίνουν απ’ τους μαστούς της μάνας

το γάλα της ζωής.

Θέλω να ακούσω το κελάρισμα

των ποταμών

που τρέχουν να ανταμώσουν

τα άλλα ποτάμια,

για να πάνε μαζί στους αγρούς

να τους δώσουν ζωη.

Θέλω να δω τους γλάρους

να πετάνε πάνω απ’ τα αφρισμένα κύματα,

να παίζουν,

να φιλιούνται,

να ερωτεύονται

και να λύνουν το αίνιγμα τής ζωής...

Η Γη που αγαπήσαμε...

Η Γη που αγαπήσαμε πεθαίνει.

Τεχνίτες κάν’τε γρήγορα,

η ώρα δεν μας παίρνει.

Φτιάχτε διαστημόπλοια

γερά σαν κάστρα,

ήρθε η ώρα μας

να πάμε σ’ άλλα άστρα.

Τα πυρηνικά και όλα τα χημικά

την πλήγωσαν βαθειά…

Εμπρός, τι περιμένετε;

Στρωθείτε στη δουλειά!

Γκρεμίστε τους ψεύτικους θεούς

και όσους μας είπαν ψέματα.

Στηθείτε στην κορυφή της πύλης,

κάνετε τα περάσματα στενά,

ψάχτε όλα τα πρόσωπα

και τις επιδερμίδες.

Προσέχτε όσους φοράνε μάσκα,

θέση για τους ρινόκερους

δεν υπάρχει πουθενά!

Ελάτε,

οι πρώτοι πρόσφυγες κάνουν

τα πρώτα βήματα.