Μεγάλωσα και μυαλό δεν έβαλα...
Περιμένω ακόμα στον κόσμο να έρθει χαρά ή γαλήνη.
Όταν δεν ασχολιόμουν με το μερεμέτισμα (του κόσμου) έγραφα ποιηματάκια για τ' ανήψια μου.
Τα ανήψια μεγάλωσαν (ποιος να το 'λεγε;...) και μου 'μείναν τα ποιήματα.
Αν έχετε ανήψια αλλά δεν έχετε χρόνο, μπορείτε να διαβάσετε τα δικά μου:
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013
Το Πεσκέσι
Μάς εχτύπησαν την πόρτα και μάς έδωσαν μια κότα απ' τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε μεσ' το τσουκάλι. Ήταν ωραίο το πεσκέσι ήταν θαύμα, είχε γεύση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου