Μεσ' στο βαρύ Χειμώνα
σ' έβλεπα μικρό δενδρί
που πάλευες με το βοριά
με τους σκληρούς ανέμους
Σε ειδα να σε παιδεύουν οι βροχές
οι μπόρες, οι καταιγίδες,
μα συ μικρό δενδρί,
δεν έγερνες, δεν λύγισες
Σε θέριευε η ελπίδα
η προσμονή της Άνοιξης
και να 'σαι τώρα αγέρωχο
με τα κλαδιά ανθισμένα
Υ/γ.: για την ώρα ανέλαβε την εικονογράφηση τού blog ένα ανήψι μου.
Φα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου